Mpox

 អំពីវីរុស mpox

តើវីរុស mpox រីករាលដាលយ៉ាងដូចម្តេច?

ការឆ្លងវីរុស mpox តម្រូវឱ្យមានការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយអ្នកដែលមានរោគសញ្ញា។ អន្តរកម្មខ្លីៗដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការប៉ះពាល់រាងកាយ និងអន្តរកម្មផ្នែកថែទាំសុខភាពដែលធ្វើឡើងដោយប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ការពារសមស្របមិនមានហានិភ័យខ្ពស់នោះទេ។

វីរុស mpox អាចចម្លងពីមនុស្សទៅមនុស្សដោយ៖

• ការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ជាមួយស្បែក ឬវត្ថុរាវក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកដែលមានវីរុស (រួមទាំងទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ)។
• ប៉ះពាល់ជាមួយវត្ថុដែលមានវីរុស (ដូចជាពូក ឬសម្លៀកបំពាក់)។
• តំណក់ទឹកតូចៗផ្ទុកក្នុងខ្យល់អំឡុងពេលទំនាក់ទំនងទល់មុខគ្នាផ្ទាល់ និងយូរ។

អ្នកដែលមានករណីឆ្លងវីរុស mpox ដែលបានបញ្ជាក់ហើយ អាចចម្លងអ្នកដទៃបានភ្លាមៗពេលដែលពួកគេចេញរោគសញ្ញា ហើយបន្តឆ្លងរហូតដល់ក្រមរធ្លាក់ចេញពីកន្ទួល។ អ្នកដែលមានវីរុស mpox គួរតែនៅដាច់ដោយឡែកពីអ្នកដ៏ទៃ រហូតទាល់តែក្រមរធ្លាក់ចេញពីកន្ទួលលើស្បែក។

មនុស្សក៏អាចឆ្លងវីរុស mpox ដោយការប៉ះពាល់ជាមួយសត្វដែលមានវីរុសផងដែរ។

តើមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ?

វីរុស mpox អាចបណ្តាលឱ្យមានរោគសញ្ញាជាច្រើនរួមមាន ក្តៅខ្លួន ឈឺក្បាល ហើមកូនកណ្តុរ ដោយកន្ទួលដែលអាចលេចឡើងគ្រប់ទីកន្លែងនៅលើរាងកាយ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាមិនមានរោគសញ្ញាណាមួយមុនពេលចាប់ផ្តើមកន្ទួលនោះទេ នៅក្នុងការផ្ទុះឡើងនាពេលបច្ចុប្បន្ន អ្នកឆ្លងជាច្រើនមានដំបៅនៅលើប្រដាប់ភេទ ឬនៅតំបន់រន្ធគូថ។ អ្នកខ្លះមុនដំបូងអាចមានការឈឺចាប់នៅក្នុងតំបន់រន្ធគូថ ដោយមាន ឬគ្មានរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតដូចជាគ្រុនក្តៅ និងឈឺក្បាលឡើយ។

ជាធម្មតា កន្ទួលនឹងប្រែទៅជាដុំពក ដែលបន្ទាប់មកពោរពេញដោយសារធាតុរាវ។ នៅទីបំផុត កន្ទួលរមាស់ចេញអស់ទៅ ហើយស្នាមក្រមរក៏ជ្រុះ។ ជាធម្មតា កន្ទួលនេះភាគច្រើនមាននៅលើមុខ ដៃ ជើង និងដើមដៃ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បានឆ្លងវីរុសក្នុងអំឡុងពេលទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ កន្ទួលអាចកើតមានតែលើប្រដាប់ភេទ ឬតំបន់រន្ធគូថប៉ុណ្ណោះ។

រយៈពេលវីរុសសម្ងំក្នុងខ្លួន (ពេលវេលាពីការប៉ះពាល់ទៅពេលចាប់ផ្តើមនៃរោគសញ្ញា) ចំពោះវីរុស mpox ជាធម្មតាពី 7-14 ថ្ងៃ ប៉ុន្តែអាចមានចាប់ពី 5-21 ថ្ងៃ។

មនុស្សភាគច្រើនជាសះស្បើយក្នុងរយៈពេល 2-4 សប្តាហ៍ ទោះបីជាដំបៅអាចបន្សល់ទុកស្លាកស្នាមក៏ដោយ។ ជំងឺនេះអាចមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយខ្សោយ កុមារ និងអ្នកមានផ្ទៃពោះ។

អ្នកដែលមានរោគសញ្ញាវីរុស mpox គួរតែទាក់ទងអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពបឋម ឬគ្លីនិករបស់ពួកគេ។ មុនពេលទៅជួប ពួកគេគួរតែប្រាប់អ្នកផ្តល់សេវា ឬគ្លីនិកថាពួកគេអាចជាមានវីរុស mpox ហើយប្រាប់ពួកគេថាតើពួកគេទើបតែមានអ្នកប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយអ្នកដែលមានកន្ទួលស្រដៀងគ្នា ឬអ្នកដែលត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានវីរុស mpox ដែរឬទេ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរកទីនេះ។

តើនរណាមានហានិភ័យនឹងវីរុសនេះ?

នរណាក៏អាចឆ្លងវីរុស mpox បានដែរ ប៉ុន្តែអ្នកមួយចំនួនមានហានិភ័យខ្ពស់។ វីរុស mpox បានរីករាលដាលជាចម្បងតាមរយៈការប៉ះពាល់ (ស្បែកទៅស្បែក)។ វីរុសនេះក៏អាចឆ្លងតាមរយៈតំណក់ទឹកតូចៗផ្ទុកក្នុងខ្យល់អំឡុងពេលនៅទល់មុខគ្នាយូរ ប៉ុន្តែមិនរីករាលដាលតាមខ្យល់ក្នុងចម្ងាយឆ្ងាយនោះទេ។ អន្តរកម្មខ្លីៗដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការប៉ះពាល់រាងកាយ និងអន្តរកម្មផ្នែកថែទាំសុខភាពដែលធ្វើឡើងដោយប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ការពារសមស្រប ជាធម្មតាអាចមានហានិភ័យទាប។

អ្នកណាដែលសកម្មខាងផ្លូវភេទ គឺមានហានិភ័យ ហើយហានិភ័យនឹងកើនឡើងជាមួយនឹងដៃគូផ្លូវភេទកាន់តែច្រើន។

កត្តាហានិភ័យផ្សេងទៀត អាចរួមបញ្ចូលការធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់ដែលវីរុស mpox កំពុងរីករាលដាល ការប៉ះពាល់ដែលមិនមែនជាការរួមភេទជាមួយអ្នកដែលមានវីរុស ឬការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយសត្វឈឺ។ ដើម្បីការពារខ្លួនអ្នក និងអ្នកដទៃពីវីរុស mpox ឬជំងឺឆ្លងផ្លូវភេទ DOH សូមណែនាំ៖

• ការអនុវត្ត ការរួមភេទដោយសុវត្ថិភាព និងវិធីសាស្រ្តកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់(ជាភាសាអង់គ្លេស) ដូចជាការកាត់បន្ថយចំនួនដៃគូផ្លូវភេទរបស់អ្នក។ 
• ជៀសវាងទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទជាមួយអ្នកដែលមានរបួសចំហរ ដំបៅ ឬកន្ទួល។
• ជៀសវាងការប៉ះពាល់ស្បែកផ្សេងទៀតជាមួយអ្នកដែលមានរបួសចំហ ដំបៅ ឬកន្ទួល ឬអ្នកដែលមានវីរុស mpox។

តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីធ្វើឱ្យវីរុស mpox ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងនៅក្នុងរដ្ឋ Washington?

ការគ្រប់គ្រងការរីករាលដាលគឺអាចធ្វើទៅបាន។ វីរុស mpox ភាគច្រើនរីករាលដាលតាមរយៈអ្នកប៉ះពាល់ផ្ទាល់ពីស្បែកទៅស្បែក ហើយទំនងជាមិនសូវរីករាលដាលតាមខ្យល់ទេ។

• យើងត្រូវតែបញ្ឈប់ការឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀត ហើយយើងត្រូវប្រាកដថាយើងការពារការចម្លងទៅកាន់សត្វចិញ្ចឹម និងសត្វព្រៃ។
• សុខភាពសាធារណៈនឹងជួយគ្រប់គ្រងជំងឺនេះដោយកំណត់អត្តសញ្ញាណករណីឆ្លងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ផ្តល់ព័ត៌មានដល់សាធារណជន និងជួយអ្នកដែលមានមេរោគដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ។
• ការចាក់វ៉ាក់សាំងអ្នកដែលបានប៉ះពាល់នឹងវីរុស mpox និងអ្នកដែលប្រឈមនឹងការឆ្លងខ្ពស់បំផុតគឺជាយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់គ្រងដ៏សំខាន់មួយទៀត។

បុគ្គលម្នាក់ៗអាចជួយគ្រប់គ្រងការរាតត្បាតដោយធ្វើតាមការណែនាំអំពីការការពារនៅលើគេហទំព័រនេះ (ជាភាសាអង់គ្លេស) និងការចាក់វ៉ាក់សាំង ប្រសិនបើអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពរបស់អ្នកបង្ហាញថាការការពារនេះត្រូវបានណែនាំសម្រាប់អ្នក។ 

តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណាប្រសិនបើអ្នកបានប៉ះពាល់នឹងវីរុស mpox?

ប្រសិនបើអ្នកបានប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយអ្នកដែលបានបញ្ជាក់ ឬប្រហែលជាមានវីរុស mpox នោះការចាក់វ៉ាក់សាំង ភ្លាមៗអាចការពារការឆ្លងមេរោគបាន។ ការប៉ះពាល់ផ្ទាល់អាចរួមមានការនៅជាមួយគ្នាជាច្រើនម៉ោង ការឱប ការថ្នាក់ថ្នម ការថើប ឬគេងលើគ្រែ ឬស្លៀកសម្លៀកបំពាក់រួមគ្នា។

ទាក់ទងអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពរបស់អ្នក ឬក្រសួងសុខាភិបាលក្នុងតំបន់របស់អ្នក (ជាភាសាអង់គ្លេស) សម្រាប់ព័ត៌មាន ប្រសិនបើអ្នកគិតថាអ្នកបានប៉ះពាល់វីរុស។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរក ទីនេះ។(ជាភាសាអង់គ្លេស)

តើមនុស្សគួរធ្វើដូចម្តេច ប្រសិនបើពួកគេគិតថាពួកគេមានវីរុស mpox ឬធ្វើតេស្តវិជ្ជមានថាមានវីរុស mpox?

ហើយគិតថាអ្នកប្រហែលជាបានប៉ះពាល់ផ្ទាល់នឹងស្បែកជាមួយអ្នកដែលអាចមានវីរុស mpox ក្នុងរយៈពេល 21 ថ្ងៃចុងក្រោយនេះ សូមពិគ្រោះជាមួយអ្នកផ្តល់សេវាវេជ្ជសាស្រ្តរបស់អ្នក ឬគ្លីនិកក្នុងតំបន់ដើម្បីរកមើលថាតើអ្នកគួរធ្វើតេស្តឬអត់ ទទួលថ្នាំបង្ការ ឬទទួលថ្នាំប្រឆាំងវីរុស។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរកទីនេះ។

អ្នកអាចចម្លងវីរុស mpox ចាប់ពីពេលចាប់ផ្តើមមានរោគសញ្ញា រហូតដល់កន្ទួលបានជាសះស្បើយពេញលេញ ដែលអាចចំណាយពេលពីពីរទៅបួនសប្តាហ៍។ ដើម្បីការពារកុំឲ្យឆ្លងវីរុស៖

• ស្ថិនៅឱ្យឆ្ងាយពីអ្នកដទៃ និងសត្វ(ជាភាសាអង់គ្លេស) (ថនិកសត្វ)។
• ដាក់កំហិតគ្រួសារ មិត្តភ័ក្តិ ឬភ្ញៀវផ្សេងទៀតចំពោះអ្នកដែលមានតម្រូវការចាំបាច់ឱ្យនៅក្នុងផ្ទះ។
• ពាក់ម៉ាសពេទ្យឱ្យបានជិតល្អពេលមានការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយអ្នកដទៃនៅក្នុងផ្ទះ។
• កុំឱ្យអ្នកដទៃប៉ះស្បែករបស់អ្នក ជាពិសេសកន្លែងណាដែលមានកន្ទួល។ បើអាចពាក់ស្រោមដៃដែលអាចបោះចោលបាន ប្រសិនបើអ្នកមានដំបៅនៅលើដៃ ហើយរស់នៅជាមួយអ្នកដទៃ។
• សម្រាកនៅផ្ទះ លើកលែងតែការថែទាំសុខភាព។ ប្រសិនបើអ្នកមានការណាត់ជួបពេទ្យ សូមទូរសព្ទទៅការិយាល័យមុនពេលអ្នកចូលទៅ ដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើពួកគេមាននីតិវិធីពិសេសណាមួយសម្រាប់អ្នកដើម្បីអនុវត្តតាមដែរឬយ៉ាងណា។
• បិទបាំងដំបៅឱ្យជិត ហើយនៅដាច់ពីគ្នារហូតទាល់តែកន្ទួលបាត់ ហើយក្រមរទាំងអស់របេះធ្លាក់អស់ទៅ ហើយស្បែកខាងក្រោមបានជាសះស្បើយ។
• កុំប្រើពូក កន្សែង ចាន ឬឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ចូលគ្នា។
• លាងសម្អាតដៃរបស់អ្នកឱ្យបានញឹកញាប់ជាមួយសាប៊ូ និងទឹក ឬប្រើទឹកលាងដៃដែលមានជាតិអាល់កុល ជាពិសេសមុនពេលញ៉ាំអាហារ ឬប៉ះមុខរបស់អ្នក និងក្រោយពេលប្រើបន្ទប់ទឹក។
• បោកគក់ និងលាងចានដោយខ្លួនឯង។
• សម្អាតជាប្រចាំ និងសម្លាប់មេរោគលើផ្ទៃវត្ថុ និងរបស់របរដែលប៉ះពាល់ញឹកញាប់។
• ត្រូវមាននរណាម្នាក់ផ្សេងមើលថែសត្វ (ថនិកសត្វ) ដូចជាសត្វចិញ្ចឹម និងបសុសត្វ។
• ជៀសវាងការប្រើកញ្ចក់ស្រោបកែវភ្នែកដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគដោយអចេតនាដល់ភ្នែក។
• ជៀសវាងការកោររោមលើកន្លែងដែលមានកន្ទួលលើខ្លួនប្រាណរបស់អ្នក។
• កុំធ្វើដំណើរបែបពាណិជ្ជកម្ម (យន្តហោះ ឡានក្រុង រថភ្លើង/ផ្លូវរថភ្លើងធន់ស្រាល តាក់ស៊ី សេវាជិះរថយន្តរួមគ្នា)។
• កុំថើប ឱប ថ្នាក់ថ្នម ដេក ឬរួមភេទជាមួយអ្នកដទៃ។

ប្រសិនបើអ្នកឆ្លងវីរុស mpox ហើយមានការឈឺចាប់ធ្ងន់ធ្ងរ ឬអ្នកទំនងជាឈឺខ្លាំង អ្នកអាចត្រូវការការព្យាបាលដោយថ្នាំប្រឆាំងវីរុស។ (ជាភាសាអង់គ្លេស) សូមឱ្យអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពរបស់អ្នកទូរសព្ទទៅក្រសួងសុខាភិបាលក្នុងតំបន់ (ជាភាសាអង់គ្លេស) របស់អ្នកសម្រាប់ព័ត៌មាន។

ប្រសិនបើអ្នកឆ្លងវីរុស mpox ហើយមានការឈឺចាប់ធ្ងន់ធ្ងរ ឬអ្នកទំនងជាឈឺខ្លាំង អ្នកអាចត្រូវការការព្យាបាលដោយថ្នាំប្រឆាំងវីរុស។ សូមឱ្យអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពរបស់អ្នកទូរសព្ទទៅក្រសួងសុខាភិបាលក្នុងតំបន់របស់អ្នកសម្រាប់ព័ត៌មាន។

ប្រសិនបើអ្នកចេញរោគសញ្ញានៃវីរុស mpox រួចហើយនោះ យើងមិនណែនាំឱ្យចាក់វ៉ាក់សាំង mpox នោះទេ។ សួរអ្នកផ្តល់សេវារបស់អ្នកអំពីការព្យាបាលប្រឆាំងនឹងវីរុស។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរកទីនេះ។

តើអ្វីបណ្តាលឱ្យមានវីរុស mpox? តើវីរុសនេះឆ្លងទៅដល់មនុស្សដោយរបៀបណា?

វីរុស mpox ត្រូវបានគេរកឃើញនៅឆ្នាំ 1958 នៅពេលដែលការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺដូចជំងឺអុតស្វាយបានកើតឡើងក្នុងតំបន់រស់នៅរបស់ហ្វូងសត្វស្វា ជាកន្លែងដែលត្រូវបានគេរក្សាទុកសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវ។ ករណីឆ្លងមកមនុស្សដំបូងត្រូវបានកត់ត្រានៅឆ្នាំ 1970។

ទោះបីត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះថា "ជំងឺអុតស្វា" ក៏ដោយ ក៏ប្រភពនៃជំងឺនេះនៅមិនទាន់ដឹងនៅឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សត្វកកេរពីអាហ្វ្រិក និងថនិកសត្វដែលមិនមែនជាមនុស្ស (ដូចជាស្វា) អាចផ្ទុកវីរុស និងឆ្លងដល់មនុស្ស។

ឥឡូវនេះ យើងកំពុងឃើញករណីឆ្លងវីរុស mpox ជាច្រើនដោយសារហេតុផលមួយចំនួន។

• មូលហេតុចំបងគឺថា យើងលែងចាក់វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺអុតស្វាយទៀតហើយ។ ការចាក់វ៉ាក់សាំងជំងឺអុតស្វាយក៏បានការពារមនុស្សប្រឆាំងនឹង mpox ផងដែរ។ 
• ករណីឆ្លងវីរុស mpox មួយចំនួនកាលពីអតីតកាលប្រហែលជាត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវថាជាជំងឺអុតស្វាយ ដូច្នេះយើងឃើញករណីកាន់តែច្រើនឥឡូវនេះ មួយផ្នែកដោយសារការធ្វើតេស្តត្រឹមត្រូវជាងមុន។ 
• នៅទូទាំងពិភពលោក ករណីឆ្លងវីរុស mpox សម័យទំនើប ជារឿយៗត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការធ្វើដំណើរអន្តរជាតិ ឬការប៉ះពាល់នឹងសត្វដែលនាំចូល ជាការអនុវត្តដែលជារឿងធម្មតាជាងកាលពីអតីតកាល។

តើសត្វ ជាពិសេសសត្វចិញ្ចឹមអាចឆ្លងវីរុស mpox ដែរឬទេ?

ថនិកសត្វក៏អាចឆ្លងវីរុស mpox បានដែរ។ នេះជាវិធី បង្ការការរីករាលដាលវីរុសដល់សត្វ។

តើវីរុស mpox មានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតដែរទេ?

ការឆ្លងវីរុស mpox ដែលត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណនៅក្នុងការផ្ទុះឡើងនៅឆ្នាំ 2022 គឺជាសំណាងល្អកម្រនឹង ស្លាប់។

• អ្នកដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ កុមារអាយុក្រោម 8 ឆ្នាំ អ្នកដែលមានប្រវត្តិកើតជំងឺត្រអក និងអ្នកដែលមានផ្ទៃពោះ ឬបំបៅដោះកូនអាចងាយនឹងឈឺធ្ងន់ ឬស្លាប់។
• ខណៈពេលដែលវីរុស mpox កម្រធ្វើឱ្យស្លាប់ រោគសញ្ញាអាចឈឺចាប់ខ្លាំង ហើយមនុស្សអាចមានស្លាកស្នាមជាអចិន្ត្រៃយ៍ដែលបណ្តាលមកពីកន្ទួល។
• នៅក្នុងការផ្ទុះឡើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកបានស្លាប់ដោយសារវីរុស mpox ហើយមនុស្សមួយចំនួនតូចបានស្លាប់នៅក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀត ។

ប្រសិនបើអ្នកមានវីរុស mpox តើអ្នកត្រូវការនៅផ្ទះ ឬទៅមន្ទីរពេទ្យទេ?

សូមដាក់ខ្លួនអ្នកឱ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីអ្នកដទៃនៅក្នុងបន្ទប់សម្រាប់មនុស្សតែម្នាក់ប្រសិនបើមាន ហើយពិភាក្សាភ្លាមៗជាមួយអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពរបស់អ្នក។ សាកសួរថាតើអ្នកត្រូវការទៅការិយាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ ឬមន្ទីរពេទ្យដែរឬទេ។ ជាការល្អសូមហៅទូរសព្ទភ្លាមៗ បើអ្នកគិតថាអ្នកមានរោគសញ្ញានៃជំងឺនេះ ពីព្រោះការព្យាបាលប្រឆាំងវីរុសអាចមានសម្រាប់អ្នកដែលមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ។ ប្រសិនបើអ្នកបានប៉ះពាល់ហើយមិនទាន់មានរោគសញ្ញានៅឡើយ អ្នកអាចចាក់វ៉ាក់សាំងបាន។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរកទីនេះ។

តើក្រុមណាខ្លះដែលប្រឈមនឹងការឆ្លងធ្ងន់ធ្ងរជាង?

អ្នកដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ កុមារអាយុក្រោម 8 ឆ្នាំ អ្នកដែលមានប្រវត្តិកើតជំងឺត្រអក និងអ្នកដែលមានផ្ទៃពោះ ឬបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ អាចងាយនឹងឈឺធ្ងន់ ឬស្លាប់។

ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់ចាក់វ៉ាក់សាំងជំងឺអុតស្វាយកាលពីមុន អ្នកអាចមានហានិភ័យទាបចំពោះវីរុស mpox។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ វ៉ាក់សាំងនេះប្រហែលជាមិនពេញមួយជីវិតទេ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្ទុះវីរុស mpox ឆ្នាំ 2003 និងអំឡុងពេលការផ្ទុះវីរុស mpox នាពេលបច្ចុប្បន្ន មនុស្សមួយចំនួនដែលបានឆ្លងវីរុស mpox ពីមុនត្រូវបានគេចាក់ថ្នាំបង្ការប្រឆាំងនឹងជំងឺអុតស្វាយជាច្រើនទសវត្សរ៍មុន។

ក្នុងអំឡុងពេលឆ្លើយតបនឹងការផ្ទុះឡើងនៃវីរុស mpox នេះ វ៉ាក់សាំង និងវិធានការវេជ្ជសាស្រ្តផ្សេងទៀតគួរតែត្រូវបានផ្តល់ទៅឱ្យអ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួលថ្នាំបង្ការពីជំងឺអុតស្វាយពីមុន។

តើអ្វីជាឧទាហរណ៍ខ្លះនៃកន្ទួលរបស់វីរុស mpox?

ដំបៅ(ដុំពក) វីរុស mpox ច្រើនតែមានលក្ខណៈយារ ដែលមានចំណុចមុខនៅលើដំបៅ។ ប្រសិនបើអ្នកមានកន្ទួលថ្មី ឬមិនអាចពន្យល់បាន ហើយគិតថាអ្នកប្រហែលជាធ្លាប់មានការប៉ះពាល់ផ្ទាល់នឹងស្បែកជាមួយអ្នកដែលអាចមានវីរុស mpox ក្នុងរយៈពេល 21 ថ្ងៃចុងក្រោយ ពិភាក្សាជាមួយអ្នកផ្តល់សេវាវេជ្ជសាស្រ្តរបស់អ្នកដើម្បីរកមើលថាតើអ្នកគួរធ្វើតេស្តឬអត់។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអ្នកផ្តល់សេវាទេ សូមស្វែងរកទីនេះ។